„KOCI DOM”, czyli nowy lokator w naszym M4!

Zanim przywitamy kota w naszym domu konieczne jest podjęcie szeregu działań w celu przystosowania mieszkania do jego obecności. Wprawdzie kot postrzegany jako niekłopotliwy lokator, który nie wymaga specjalnego szkolenia w zakresie czystości ani też wyprowadzania na dwór, niemniej błędne jest przeświadczenie, że jego wprowadzenie do domu nie jest obciążone żadnymi zabiegami oraz przygotowaniami związanymi z szerokim wachlarzem aspektów:

1. Dostosowanie wnętrza

• W celu zapewnienia kotu bezpieczeństwa należy zadbać o zabezpieczenie okien i balkonów, w celu uniknięcia przypadkowego wypadnięcia lub wyskoczenia zwierzęcia. Nie kierujemy się w tej kwestii mylnie pojmowanym porzekadłem, iż kot spada na cztery łapy, gdyż upadek z dużej wysokości niesie ze sobą tragiczne skutki. Uchylanie okien często prowadzi do zaklinowania młodych kociąt, powodując bezpośrednie zagrożenie życia jeśli nie zostanie mu udzielona natychmiastowa pomoc. Jeśli zatem nie jesteśmy pewni, że nasz kot w porywie łowieckiego instynktu nie zechce zapolować na zdobycz za oknem, powinniśmy zabezpieczyć okno siatką.
   
• Zabezpieczamy także wszystkie piecyki i kominki,  mogące powodować poparzenia podczas ewentualnego kontaktu z urządzeniem.
   
• Z otoczenia należy również usunąć wszelkie przedmioty mogące stanowić zagrożenie dla pupila; poważnym niebezpieczeństwem mogą być wszelkiego rodzaju sznurki oraz tkaniny (linki od rolet itp.), które mogą zostać przez kota połknięte lub spowodować innego rodzaju wypadki
   
• Wskazane jest aby różnymi sposobami uatrakcyjniać kotu pobytu w domu za pomocą zabawek, mebli do wspinania, drapaków, stworzeniem kotu zakamarków oraz przejść, które pozwolą mu na swobodne poruszanie się w całej kubaturze mieszkania
   
• Maskujemy przewody elektryczne
   
• Na uwagę zasługują także znajdujące się w mieszkaniu rośliny; należy wziąć pod uwagę dwa aspekty ich posiadania:
   
  • Poruszające się po domu koty mogą przyczynić się do ich zrzucania
     
  • Niektóre gatunki roślin są toksyczne lub silnie drażniące w przypadku ich spożycia. Do najpopularniejszych roślin zagrażających zdrowiu i życiu kota należą:
     
    • Fiołek Alpejski, Cyklamen
    • Gwiazda Betlejemska, Poinsettia
    • Fikus, Figowiec
    • Wisteria, Glicynia
    • Filodendron
    • Dracena
    • Rododendron
    • Azalia
    • Amarylis
    • Oleander pospolity
    • Bluszcz
    • Aukuba
    • Ostrokrzew
    • Bukszpan
    • Bez czarny
    • Jemioła
    • Groszek Pachnący
    • Psianka koralowa

2. Wyposażenie – czyli kocie akcesoria

• Pierwszym, zasadniczym elementem wyposażenia jest naturalnie kuweta. Ich ilość w mieszkaniu powinna być dostosowana do wielkości domu oraz jego topografii gdyż koty to zwierzęta terytorialne, a te przedmioty traktują zwykle jako swoją własność i konieczność korzystania z jednej kuwety przez kilka osobników stanowi często dyskomfort oraz zarzewie konfliktów. Wskazane jest aby kot miał łatwy, szybki i komfortowy dostęp do kuwety lecz unikamy umieszczania ich w przejściach. Jeśli w domu jest więcej kotów, istotne jest zapewnienie większej ilości miejsc do załatwiania potrzeb. Dobór kuwety stanowi kwestię indywidualną lecz z doświadczeń wyniesionych przez hodowców wynika, że ze względów higienicznych zalecane jest stosowanie kuwet odkrytych bądź posiadających system wentylacji; dzięki niemu unikamy kumulowania nieprzyjemnych zapachów, uwalnianych zostają podczas  korzystania z niej lub sprzątania. Jeśli kot zaakceptuje i przyzwyczai się do konkretnego miejsca załatwiania potrzeb fizjologicznych unikamy przenoszenia kuwety w inne miejsce.
  Obecnie, na rynku dostępna jest szeroka gama kuwet stwarzających możliwość dostosowania jej do wyposażenia mieszkania oraz stylu. Doposażeniem każdej kuwety jest łopatka do wybierania odchodów; przy jej doborze musimy kierować się wielkością oczek w odniesieniu do wielkości stosowanego żwirku.
   
• Nie bez znaczenia pozostaje dobór żwirku, który powinien zostać zaakceptowany przez kota; czasami konieczna jest kilkakrotna jego zmiana do momentu znalezienia tego, który zostanie zaakceptowany. Przy doborze kierujemy się nie tylko ceną lecz również zdolnościami absorpcyjnymi, niwelowaniem zapachów ale przede wszystkim stopniem akceptacji przez jego użytkownika.
   
• Niezbędnym gadżetem jest stanowisko do ścierania pazurów, stanowiącego naturalny odruch. Kot używa drapaka zarówno w celu ścierania sobie pazurów, rozciągania mięśnie, jak i znaczenia przedmiotu. Na drapaku są pozostawiane ślady zapachowe z gruczołów znajdujących się pomiędzy palcami w przednich łapach. Drapak staramy się ulokować w miejscu wybranym przez naszego pupila do tej właśnie czynności. Brak takiego urządzenia spowoduje zaspokajanie tej potrzeby na meblach.
  Przy wyborze drapaka kierujemy się jego stabilnością, solidnością wykonania oraz masywnością, co zapewni zarówno bezpieczne użytkowanie jak i pragmatyczność wraz z dorastaniem kota a także wysoką jakością użytych materiałów. Doskonale sprawdzają się kombinacje drapaków z legowiskami wkomponowanymi w ich strukturę. Koty chętnie lokują się zarówno na płaskich legowiskach, jak i rurach oraz zabudowanych walcach czy dziuplach.
  Jeśli kot wybiera jednakże - mimo zaopatrzenia mieszkania w sprzęty przeznaczone do drapania - nasze meble, możemy użyć preparatu odstraszającego od miejsc niepożądanych lub  wabiącego, którym opryskujemy miejsce przeznaczone do tej czynności.
   
• Miski; kot powinien mieć osobną miseczkę do wody oraz do karmy. Jeśli jada zarówno pokarm suchy, jak i mokry, wskazane jest podawanie mu jej w osobnych miskach. Wielkość misek dostosowujemy do wielkości kota; generalnie jednak ich pojemność optymalna wynosi 20-30ml. Najłatwiejsze w utrzymaniu czystości oraz najtrwalsze pod względem zniszczeń są miseczki ceramiczne oraz metalowe.
  Miejsce do karmienia ustalamy w pewnej odległości od kuwety, gdyż koty nie jedzą w miejscu, w którym załatwiają swoje potrzeby fizjologiczne.

3. Przyjazd do domu

• Podróż: kiedy przygotowaliśmy już nasze mieszkanie na przyjęcie nowego lokatora i skompletowaliśmy wyprawkę, możemy śmiało udać się po kotka do hodowli lub miejsca, w którym nas oczekuje. W celu jego bezpiecznego przewozu zaopatrujemy się w specjalny transporter, dostosowany gabarytami do wielkości naszego kotka. Transporter jest niezbędny w trakcie nawet krótkiej podróży gdyż zapewnia bezpieczeństwo zarówno kotu, jak i podróżnym.
  Najpraktyczniejsze są transportery wykonane z tworzywa; zazwyczaj istnieje możliwość ich rozkładania i wykorzystania poszczególnych elementów osobno oraz mycia pod bieżącą wodą. Warto, aby nasz transporter posiadał zaczepy na samochodowe pasy bezpieczeństwa, które pozwolą na jego zamocowanie w fotelu. Niektóre modele są także wyposażone w poidła lub miseczki na wodę. Wsiadając ze zwierzakiem do auta lub innego środka lokomocji musimy liczyć się z faktem, iż kociak może być zestresowany, co może znaleźć odzwierciedlenie w jego reakcjach fizjologicznych. Warto zaopatrzyć się zatem zarówno w środki czystości, a jeśli nasza podróż trwa dłużej – w miseczki oraz pożywienie i wodę. 
   
• Pierwsze chwile w domu; z uwagi na to, że zmiana miejsca pobytu zawsze stanowi dla kota sytuację stresową. W celu zniwelowania nieprzyjemnych doznań i ułatwienia mu adaptacji warto na początek ograniczyć zwierzęciu przestrzeń do niewielkiego pomieszczenia, z którym kociak łatwiej się oswoi niż z przestronnym miejscem. W pomieszczeniu tym umieszczamy wszystkie potrzebne kotu elementy wyposażenia (kuwetę, miski, zabawki itp.) oraz skrawek posłania zabrany z gniazda, posiadający znajomy zapach. Zapewniamy kotu spokój oraz pozwalamy na swobodne poznanie otoczenia. Kota należy trzymać w zamkniętym pomieszczeniu do momentu, aż nie zacznie korzystać na stałe z kuwety. Jego przestrzeń życiowa powiększana powinna być stopniowo. Kiedy już nabierze pewności siebie i oswoi się z pokojem, umożliwiamy mu eksplorację pozostałych pomieszczeń poprzez uchylenie drzwi i stworzenie możliwości wyjścia z pokoju na jego zasadach.
   
• Zwracamy uwagę na zachowanie domowników podczas pierwszym kontaktów z nowym przybyszem. Staramy się zachować spokój i opanowanie, nie stymulujemy kotów chaotycznym i nerwowym zachowaniem. Dajemy kotu swobodę i możliwość poznawania nowego domu. Jeśli wymaga tego sytuacja i kot nie został wdrożony do załatwiania się w określonym miejscu podczas pobytu u hodowcy lub w swoim poprzednim miejscu zamieszkania, przyzwyczajamy go do załatwiania potrzeb fizjologicznym w tym miejscu. Prawidłowo socjalizowany w hodowli kociak posiada naturalną ciekawość i chęć poznawania świata toteż proces adaptacji w nowym domu nie powinien sprawić mu najmniejszego problemu.

4. Uczymy się żyć razem

• Pierwsze kontakty często rzutują na późniejszych relacjach oraz wpływają na samopoczucie kota w domu a zatem zwróćmy szczególną uwagę na ich poprawność.
  Zważywszy na to, że mały kociak zazwyczaj stanowi obiekt pieszczot dzieci, należy zadbać o to, aby kot nie był w przypływie pozytywnych uczuć męczony, ciągany za ogon czy uszy lub też narażany na upadek. Nadzorujemy pierwsze wspólne zabawy aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno dziecku, jak i zwierzęciu. Zwracamy uwagę na fakt, iż zmuszanie kota do zachowań, jakich nie życzy on sobie może sprowokować go do użycia pazurów.
   
• Jeśli kociak miauczy, jest niespokojny i wystraszony, może świadczyć to o fakcie, iż źle znosi rozłąkę z mamą. Wskazane jest wówczas zapewnienie mu ciepła, wzięcie na ręce, delikatne głaskanie oraz zabawa.
   
• Karmienie w nowym miejscu zaczynamy od tej samej karmy, którą kot jadał w hodowli; jeśli chcemy zmienić karmę robimy to stopniowo, kiedy kot zaaklimatyzuje się w nowym środowisku.
   
• Jeśli kot ma pozostać w domu sam należy zapewnić mu zabawki oraz gadżety, które dostarczą mu zajęć; eliminujemy z otoczenia wszystkie przedmioty mogące stanowić zagrożenie dla kociaka (nitki, sznurki, gąbki, plastikowe torebki itp.)
   
• Staramy się pracować nad prawidłowymi nawykami w domu; nie pozostawiamy otwartych pojemników z wodą (wanna, toaleta, zamykamy kosze na śmieci, sprawdzamy pralki oraz zmywarki przed ich włączeniem, zwracamy uwagę podczas zamykania szuflad i drzwi
   
• Chowamy przed kotem środki czystości, chemikalia, leki, kosmetyki oraz wszystko, co przy zjedzeniu może zaszkodzić kotu.

Kot to wspaniały towarzysz życia; niezależny, dumny, okazujący nam miłość na swoich zasadach, nie służalczy i uległy człowiekowi. Każdy jego gest w naszą stronę jest wyróżnieniem i powodem do satysfakcji. Aby życie z takim kompanem dawało radość zarówno nam, jak i jemu, trzeba dobrze poznać zwyczaje oraz potrzeby naszego ulubieńca. A potem już tylko – WESOŁEGO ŻYCIA!